Expeditie Juttersgeluk 2015

Van 22 tot en met 24 april 2015 vond de eerste Expeditie Juttersgeluk plaats voor mensen met andere talenten. Een ontdekkingstocht naar de mooie en minder mooie dingen op het strand. Het afval namen we mee, zodat een schoon strand achterbleef.

Expeditie Juttersgeluk is ontstaan vanuit de gedachte dat strandjutten een mooie manier is om samen aan een duurzame toekomst te werken. Meedoen is belangrijk, juist voor mensen die minder goed meekomen in de maatschappij. In samenwerking met KIMO Nederland/België benaderden we de wethouders van zes kustgemeenten. Het idee sprak hen aan omdat zij sinds 1 januari 2015 verantwoordelijk zijn voor de zorg van deze groep mensen. Het resultaat? Voordat we het strand op gingen, een warm ontvangst met koffie en gebak. Feest dus!

Deelnemers van 10 verschillende zorgorganisaties deden mee in 6 kustgemeenten van Wassenaar tot Velsen.

Een impressie van Expeditie Juttersgeluk 2015:

Als organisatie waren we geraakt door de inzet en het enthousiasme van de deelnemers. Sommige reacties vielen zelfs in de categorie ‘het mooiste uitje van het jaar’. Ook de begeleiders van de zorginstellingen en dagbestedingen gaven aan dat deze expeditie voor herhaling vatbaar is. Dus dat gaan we in 2016 en 2017 weer doen, en in nog meer gemeenten!

Per etappe

Wassenaar
Op woensdagochtend startten we in Wassenaar. De deelnemers van Zorgboerderij Oliehoek kwamen vol enthousiasme aan. Handen uit de mouwen steken is voor hun geen probleem, ook niet met de frisse wind uit zee. Dat ieder zijn eigen talent volop kon benutten bewees Anton in de strandrolstoel. Waar anderen met grote stappen verder liepen, zag hij elk gekleurd detail in het zand. Details die zo belangrijk zijn omdat ze zo schadelijk zijn voor het leven in zee: de kleinste stukjes plastic. Hij kon ze moeilijk met de grijper pakken, dus schakelde hij mij in. Zijn aanwijzingen motiveerden mij om nog eens extra door de knieën te gaan.
Dat verschillende doelgroepen goed met elkaar mixen, bleek later toen we zagen dat een hoekje van een stuk zeil boven het zand uit stak. Voor we het wisten was de hele groep, inclusief de deelnemers van Impegno, met man en macht bezig het gevaarte uit te graven. Gejuich klonk toen het grote zeil onder het zand vandaan kwam met een paar stokken van een parasol als extra buit.

Katwijk
Met de juttersvlag als estafettestok trokken we ’s middags door naar Katwijk. Martijn van De Binders stond in zijn elektrische rolstoel al op de uitkijk bij strandpaviljoen Willy Zuid. Hij was bang dat we het niet konden vinden. Als voorman had hij ons twee weken ervoor te woord gestaan tijdens de voorbereidingen. Ook een grote groep van Philadelphia kwam vol enthousiasme naar Katwijk. Na de aanmoedigingen van wethouder Jacco Knape met koffie en appeltaart, ging Martijn voorop in de karavaan die op de boulevard het zwerfvuil te lijf ging. Hij vond het jammer dat hij niet het strand op kon, maar dat mocht de pret niet drukken. Zijn inzet was er in ieder geval niet minder om. Nadat Suzie verteld had dat ze in Australië was geweest en had gezien hoe erg het daar was, ging de groep het strand op. Cor vond een vis en liet die niet meer los. En Tim genoot zichtbaar van alles wat we vonden en konden opruimen. Deze groep vond de teenslipper wel een mooi item om aan de juttersvlag te hangen. En met z’n allen lachten we het hardst om de vondst van Martijn: een olifantenhoofd. Ook die ging mee aan de stok naar de volgende gemeente.

Noordwijk
Op dag twee begonnen we in gemeente Noordwijk. We werden allerhartelijkst ontvangen bij St(r)andplaats Nederzandt. Wethouder Barnhoorn sprak ons toe en pepte ons op voor zover het nodig was. Wat een energieke dames en heren! Met deze deelnemers ’s Heerenloo gingen we bij Langevelderslag het strand op. De pas zat er goed in. Voor we het wisten waren we een eind op weg en werd er flink gesjouwd met hout en al het andere aangespoelde materiaal. Op dit strand, waar geen strandpaviljoens zijn, vonden we in plaats van recreatief afval veel sporen van de scheepvaart. Dikke balken hout en vuilniszakken vol afval. Alles werd meegenomen en verzameld bij de juttersvlag. De vrolijke noot van deze ochtend kwam niet alleen van de tevreden deelnemers, ook de honden van honden crèche Kwispel liepen gezellig met ons mee.

Zandvoort
De zon bleef donderdagmiddag overvloedig schijnen. Dat was fijn voor de deelnemers van Nieuw Unicum, Studio 11 en ontmoetingscentrum Zandstroom. Een gemêleerd en iets minder mobiel gezelschap waarvan een aantal mensen toch de mogelijkheid benutte om in strandrolstoel het strand op te gaan. Iedereen werd door wethouder mevrouw Challik van harte welkom geheten, natuurlijk weer met koffie en een heerlijk stuk taart. Op het strand vonden we veel ballonresten, de sporen van feestjes die voorbij zijn. Maar op het strand ging het feestje verder. Mona van Zandstroom bakte taarten van het gevonden afval en de anderen decoreerde het zand erom heen met plastic en touw in de meest uiteenlopende kleuren. De middag sloten we vrolijk en tevreden af met een drankje bij paviljoen Plazand!

Bloemendaal
De slotdag, vrijdag 24 april, kenmerkte zich door nog meer enthousiasme en zonneschijn zoals we tot nu toe hadden gezien. Een grote groep van dagbesteding De Raak van de Hartekamp Groep en twee dames van GGZinGeest overspoelde reddingspost ‘De Kentering’. Daar werd als eerste de appeltaart uit de bakkerij van de Hartekamp Groep buitgemaakt die hoogstpersoonlijk door wethouder Botter was opgediend. Daarna liepen Jeroen en Daniel als ware vlaggendragers met de juttersvlag achter de paviljoens langs naar ons startpunt. De expeditie ging van daaruit Noordwaarts, richting de Noordwestkern en terug. Na het nodige sjouwwerk toonden we met z’n allen de volle zakken aan de fotograaf voor de groepsfoto die door de flamingo’s Bloem en Daal een extra exotisch sfeertje kreeg.

IJmuiden
In de ‘thuishaven’ van KIMO Nederland/België vond de zesde en laatste etappe van de estafette plaats. Met een grote glimlach verwelkomde Robert te Beest, voorzitter van KIMO en wethouder van de gemeente Velsen, de groepen van ontmoetingscentrum Zeestroom en dagbesteding De Waerden. Na het bekende feestelijke openingsritueel gingen we tussen de sportende kinderen door naar het stuk strand waar we vrijuit konden jutten. De meest uiteenlopende onderwerpen kwamen ondertussen met de dames van Zeestroom ter sprake, erg gezellig. In het zand vonden we later een teken dat we goed bezig waren: een stukje zeewier in de vorm van een hartje. De mannen van De Waerden pakten het serieuzer aan en sleepten het meeste vuil naar de vlag. Daar maakten we tot slot de laatste groepsfoto van deze geslaagde expeditie langs zes gemeenten.

Als organisatie zijn we geraakt door de inzet en het enthousiasme van de deelnemers. Sommige reacties vielen zelfs in de categorie ‘het mooiste uitje van het jaar’. Ook de begeleiders van de zorginstellingen en dagverblijven gaven aan dat deze expeditie voor herhaling vatbaar is. Samen met KIMO Nederland en België hopen we in 2016 de estafette uit te breiden naar meer gemeenten langs onze mooie kust.